Krullen moeten wel goed geknipt zijn, anders zijn we net zwabbers’
Ze komen van heinde en verre, speciaal voor krullenspecialist Simcha Roedema, vaak met een licht kapperstrauma. Het lijkt wel een kapsalon, huiskamer en therapiecentrum ineen. ‘Met al die zelfde gezichten lijkt het soms bijna een dorpskroeg.’
Door: Malika Sevil 18 juni 2017, 10:00
Het haar van Purdey uit de televisieserie De Wrekers, model bloempot, zat beeldig op het hoofd van Joanna Lumley. “Maar toen ik het zo liet knippen, leek het wel een ufo.” Carolien van Broeckhuijsen (56) zit in de stoel bij kapsalon Simcha & Friends. Onderwerp: verknipte coupes. “Of dan zei mijn moeder: ach, nog even voor het schoolreisje lekker naar de kapper. Dan ging ik met een pony tot drie centimeter boven de wenkbrauw weer naar huis. Huilen!” Ze kan zich een coiffeur herinneren die haar als klein meisje bekeek en concludeerde: ‘Nee hoor, daar begin ik niet aan.’ Ook vaak meegemaakt: een mislukte styling. Dat de kapper er geen slag in geföhnd kreeg, maar wel pluis. Kortom, krulhaar. Weet je wat het is, zegt Van Broeckhuijsen, de meeste mensen verlaten de kapsalon als een verbeterde versie van zichzelf. “Maar ik ging er altijd leuker ín, dan dat ik eruit kwam. Dan dacht ik: het groeit wel weer aan. Over zes weken zit het beter.” Eigen frustratie Tot Simcha haar op een feestje op haar schouder tikte en zei: “Ik kan je haar wél goed knippen. Ik dacht: let’s give it a try. Zo kwam ik bij de queen of curls. Báng dat ik was. Ik heb een klein tandartsangstje, maar die voor de kapper was nog veel groter. Ik zat met buikpijn in de stoel.” Simcha knipte, als beloofd, de krullen tevoorschijn en Van Broeckhuijsen is nooit meer weggegaan. Dat is nu circa dertig jaar geleden. En het kapperstrauma? “Weg!”
Simcha & Friends aan het Europaplein is in die zin bijna een kapsalon en therapiecentrum ineen. De zaak zit een beetje verstopt in het rustige deel, tussen de woonhuizen, maar wie door de ramen gluurt, waant zich niet in Amsterdam-Zuid, maar in een oosters sprookje, met kapsters met roots uit alle windstreken en met krulhaar in de overtreffende trap. Waar je kijkt: krullen. Afgeknipt op de grond, in de spiegel, tussen de pinnen van de diffuser, geplet in folie. Het golft, veert en zwaait en van zoveel overdaad gaat een geruststellende boodschap uit: hier weten ze van krulhaar. Dit moet zo ongeveer het plaatje zijn geweest dat Simcha Roedema (54) in haar hoofd had, toen ze als 12-jarig meisje besloot: ik word kapper. Een krullenspecialist, liefst de beste die er is, een ambitie geboren uit eigen frustratie. Kurkentrekkertje “Als klein meisje verhuisde ik met mijn ouders naar New York, waar mijn vader voor IBM werkte. In die tijd had je met krulhaar twee opties: of het werd netjes gemaakt of het was Afro-American. Met mij, een blond, Joods, blauwogig ukkie met een bos krullen, wisten de kappers zich geen raad. Na elk kappersbezoek liep ik er als een idioot weer uit en ging ik met dikke tranen naar huis.” Krullen laten zich niet bedwingen en weerbarstig haar laat zich niet temperen, zegt Simcha. “Naarmate ik ouder werd, werd ik dwarser: die krullen heb ik nou eenmaal, laat ik er dan maar van houden.” Sindsdien is haar motto: als je ze hebt, vier ze dan. Ze reisde eerst naar Israël – “een land vol krullenbollen, het prachtigste haar ever” – om te leren knippen. Ze ging naar Senegal, Marokko. “Ik toerde de wereld over om alle soorten krullen te leren kennen: van kroes tot Europees krullend tot golvend – ik wilde ze allemaal begrijpen.” Specialist krulhaar zocht naar een techniek die volgens haar de ‘mooiste lijn’ in het haar brengt. “Je moet je voorstellen: een krullende haar komt spiraalvormig uit de hoofdhuid. Het is een soort kurkentrekkertje. De een heeft een golvende krul, de ander een Afrostructuur. Die krullen hebben allemaal een andere benadering nodig – een techniek die ik van A tot Z heb uitgevonden en die ik weer aan mijn stylistes leer.” Ondersteboven In de praktijk betekent het dat de klant met lang krulhaar wordt gevraagd om achter de stoel te gaan staan, handen op de rugleuning te zetten en de haren naar voren te kiepen. In die houding wordt dan geknipt. “Op deze manier kun je goed op lengte knippen.”
Krullen moeten wel goed geknipt zijn, anders zijn we net zwabbers
Heel belangrijk, zegt ze, want als je een klant te kort knipt, is het vertrouwen weg. Zeker bij krulhaar luistert dat nauw. Want hoe meer je eraf haalt, hoe heftiger het haar opkrult en hoe korter het dus lijkt. Een inschattingsfout waar wereldwijd vele tranen over zijn gevloeid. Ook het föhnen gebeurt ondersteboven. “Elke keer weer moet je goed inschatten wat het juiste kapsel bij die persoon is. Je moet constant observeren, luisteren, kijken, en bij mensen die bang zijn bijna diagnosticeren. Voor de een is een kappersbezoek een feestje, voor de ander een nachtmerrie. Sommige mensen zijn zo vaak verknipt en hebben zo’n angst voor de kapper ontwikkeld, dat ze zeggen: ik laat me liever opereren dan dat ik me laat knippen.” De klanten komen zelfs vanuit Hamburg, Zwolle, Tietjerksteradeel en zitten soms uren in de auto. “Er zitten mensen bij die van de spanning nachten niet hebben geslapen. Als iemand shakend in de stoel zit, is het de kunst gerust te stellen. Op een gegeven moment zie je ze ontspannen. Dan zeg ik ook: ‘Kijk eens hoe prachtig je eigenlijk bent. Jij vond jezelf niet mooi omdat je dacht dat je een rare kop met haar had, maar je bent beeldig.'” Edwin van der Sar Simcha heeft een bijzondere klantenkring, al dan niet op straat geworven. Zo heeft ze haar cardioloog tijdens een consult gestrikt, maar ook columnist Eva Hoeke, die ze in het theater een zilverkleurig kaartje – ‘krullenspecialist’ – in de handen drukte met de woorden: ‘Hier, bel me.’ Schrijver/dichter Frieda Mulisch zat er onlangs nog, zo liet ze via Instagram weten #readyforibiza, Tooske Ragas komt er, Aaf Brandt Corstius en nog veel meer BN’ers, van wie Simcha de namen uit discretie niet openbaart. Als de verslaggever de naam noemt van Edwin van der Sar, algemeen directeur van Ajax en ook klant bij de salon, zegt ze: “Is het interessant voor het artikel dat hij bij ons komt?” Nou, Van der Sar bij een krullenkapper is toch op zijn minst opmerkelijk. “Oké dan bel ik hem wel even.” Ze pakt haar mobiel, zoekt zijn naam en belt, zegt ‘met je kapper’, legt de situatie uit en geeft haar telefoon aan de verslaggever.
Van der Sar vertelt dat hij via zijn vrouw – “ook een vrouw met een weelderige bos krullen” – bij Simcha terecht is gekomen, en dat hij zich er thuis voelt vanwege de gezelligheid. “Ze komen langs met croissantjes en bitterballen. Het voelt vertrouwd. Ik zal het geen dorpskroeg noemen, maar ik zie wel vaak dezelfde gezichten; daar zit een effectenhandelaar, daar een eigenaar van een groot keukenbedrijf.” En ja, ook met zijn steile haar weten ze wel raad, zegt hij. Eenmaal opgehangen, zegt Simcha dat ze veel klanten zien met steil haar. “Eigenlijk zijn er twee specialisaties: krullen en heel steil haar – alles daar tussenin kan iedereen.” Boterkoek en koffie Bij het raam zit Annoechka Veerman (43, ZZP’er) uit Haarlem. Net gewassen, klaar om geknipt te worden. Ze heeft wispelturig haar, de ene keer dit, de andere keer dat. “Als ik verknipt word, heb ik golvend haar met gaten. Als ik niks doe, heb ik een bos pluishaar. Net als nu,” zegt ze terwijl ze in de spiegel kijkt en aan een pluk trekt. “Soms heb ik hier ineens een pijpenkrul – elk smaakje zit erin.” De afgelopen jaren heeft ze kapper, na kapper, na kapper uitgeprobeerd, en telkens was het ‘mwah’. “Maar laatst zat ik op het terras naast een vrouw met een prachtige bos krullen. Zij was tegen haar vriendin heel enthousiast aan het vertellen over haar kappersbezoek, dus ik heb haar gevraagd waar ze zich heeft laten knippen. Dat was hier.” Op de toonbank staat boterkoek. Dat is ook zoiets – je mag de koelkast in duiken voor een versnapering. Ook geen alledaagse vraag in een kapsalon: “Wil je misschien een tosti?” Koffie komt als in een grand café, op een schaaltje, met nog een schaaltje voor twee Jan Hagelkoekjes. Geconcentreerd En er is een tuin met boeddhabeelden en windlichten. Dat is handig voor mensen die ‘in de verf zitten’ en moeten wachten. Maar ook voor Jurre Statema (36, eigenaar van cocktailbar Suzy Wong): “Je hoeft je maar om te draaien, en je krijgt een koffie en een dingetje.” Statema gaat altijd naar de kapper met vrienden, en hoewel hij niet lang ‘geklooi’ aan zijn hoofd wil, is hij wel erg van de nazit in de tuin. Simcha loopt ondertussen door de zaak. “Hoe vind je het?” vraagt ze aan een klant die net geknipt is door een van haar stylistes. Ze frunnikt aan een krul en kijkt er geconcentreerd bij. Wie door een styliste onder handen wordt genomen betaalt 55 euro, als Simcha het doet, kost knippen, wassen en föhnen 75 euro.
Ze is baas, moeder, vriendin, leermeester, coach – alles tegelijk voor de stylistes en de leerlingen, de ‘friends’ dus. “Zonder hen ben ik niets. Er had ook family kunnen staan,” zegt ze. “Ik heb twee kinderen, maar ik voed deze meiden ook bijna op als mijn eigen dochters. Ik leer ze sushi eten met stokjes, ik ga met ze naar de gynaecoloog, ik breng ze beleefdheidsvormen bij, van de jas aannemen bij binnenkomst tot het formuleren van de vraag: kan ik je iets te drinken aanbieden? Sommige meisjes zeggen gewoon: ‘Koffie of thee?’ Zo werkt het hier niet.” Multiculti Tegelijkertijd moeten ze wel heel hard werken, want bij Simcha & Friends is het altijd druk. Op maandag krijgen ze training, en verslappen is er niet bij, want “Sim gaat altijd voor de 10,” zegt haar echtgenoot Jan. “Dat is voor de meiden weleens vermoeiend.” Simcha zat altijd al in Zuid, de Beethovenstraat, de Van Baerlestraat, de Stadionweg, maar ze heeft ‘altijd een multicultisamenleving in een salon gegooid’. “Heel veel mensen hebben een vooroordeel over de multiculturele samenleving. Mijn meiden hebben wortels in Turkije, Marokko, Kaapverdië, Curaçao, Israël, ze zijn Chinees, Frans, Antilliaans. Ik kan je vertellen: er is geen perfectere combinatie. Deze salon is een mooi voorbeeld van hoe Joodse, Marokkaanse en Turkse mensen samenleven in een huis. Er is ook veel solidariteit. Het is nu ramadan, maar de meiden gaan geen tosti eten voor een collega die vast.” “Ze zijn ook allemaal zo prachtig. Door al die culturen heb je ook een andere beleving hier. Je ziet niet van die hippe, trendy Kinkykapsters, maar je ziet een mooie mêlee van vrouwen. Ook cool: we spreken met zijn allen heel veel talen. Regelmatig komen hier toeristen binnen die we, tot hun grote verbijstering, kunnen aanspreken in hun eigen taal.” Terug naar Carolien van Broeckhuijsen, die zojuist aan Simcha heeft gevraagd of ze het nog kan hebben: lang haar. Simcha is zo’n vrouw van wie je een eerlijk antwoord krijgt – al dan niet vriendelijk verpakt: “Als het niet meer kan, zeg ik het. Mijn dochter zegt ook: act your age, mom.” Oude motorchick Zestig en lang krulhaar, mag dat? Simcha twijfelt. “Het hangt van het type af en hoe je krullen combineert met je kledingstijl. Je moet dan oppassen dat je niet op een oude motorchick gaat lijken. Het gaat erom hoe je de krullen draagt. Als je een mooi pak aan hebt met een crispy wit overhemd, compenseren de krullen de stijfheid.” Krullen maken sexy jurken minder ordinair en chique bloesjes minder saai. Krullen en tuttige jurken werken ook heel goed samen. Kortom, krullen zijn sexy, concluderen de twee, waar Van Broeckhuijsen aan toevoegt: “Krullen zijn een beetje wild en een beetje anders, krullen zijn mooi, maar dan moeten ze wel goed geknipt zijn, anders zijn we net zwabbers.”
Marcia Smit 43, interieur/modestylist “De eerste keer dat ik Simcha tegenkwam, was op Schiphol. Ze drukte me zo een kaartje in de handen: ‘Mag ik jou vragen waar jij naar de kapper gaat?’ Ik liep verward door. Is het zo dramatisch? vroeg ik aan mijn vriend. Die ontkrachtte dat meteen. Hij vond het wel een slimme actie van Simcha. Daarna kwam ik haar nog een keer tegen bij de Modefabriek. ‘Ik heb jou nog steeds niet in de salon gezien,’ zei ze. En de derde keer was in Milaan. Ze tikte me van achteren aan, omdat ze wilde weten waar ik mijn broek had gekocht. Toen ik me omdraaide, zei ze: ‘Nee, jij weer!’ Het was meant to be; ik moest naar Simcha toe. Bovendien: wie weet waar ik haar nog meer zou tegenkomen!”
Malika Sevil 44, verslaggever Het Parool “Slecht geknipt krullend haar heeft de neiging op ongewenste plekken op te bollen. Zo heb ik weleens een verdikking gehad ter hoogte van mijn onderste nekwervel, waardoor het leek alsof ik daaronder een uitstulping verborg. Op mijn achterhoofd zat het haar dan plat, als een zware pannenkoek, wat, om het zacht uit te drukken, de proporties geen goed deed.” “De ervaring bij Simcha was bijzonder. Zij transformeerde mij van een vrouw met (droog, pluizig) haar, naar een vrouw met een kapsel. Ik ben meer een type voor gewoon haar, dan voor een coupe die zo uitbundig de krullen viert. Na een wasbeurt is het beeld wat meer ingetogen en ben ik ermee in mijn sas.”
Eyal Granot 21, organiseert feesten en evenementen “Of ik kritisch ben op kappers? Jawel, het is vervelend als een kapper zijn eigen wil doordrukt en niet naar mij luistert.” Julien Zaal 26, medeoprichter restaurant The Avocado Show “Hier is kappersbezoek een uitje. We zitten altijd met vrienden, croissantje erbij – supergezellig.” Daan Erisman 24, eigenaar van kledinglijn La Palette “Mij maakt het allemaal niet zoveel uit. Ik ben ook een keer in Marrakech een kapperszaak ingelopen. Ik stond met een kort kapsel weer buiten – prima.” Jonathan Tugendhaft 27, oprichter van online uitzendbureau Wurcly “Simcha is mijn schoonmoeder. Maar ik wilde een statement maken: dat ik met je dochter ga, wil nog niet zeggen dat ik me hier moet laten knippen. Nou ja, dat was niet vol te houden, dat wist ik ook wel.”